درمان آنفولانزای مرغی در پرندگان

آنفولانزای مرغی یا آنفولانزای پرندگان (HPAI) یک عفونت ویروسی است که در طیور اهلی و طیف وسیعی از پرندگان دیگر یافت می‌شود. پرندگان آبزی وحشی و پرندگان ساحلی اغلب ناقلین این ویروس هستند. در طیور، سویه‌های کم بیماری‌زایی می‌توانند باعث عفونت شوند. با این حال، برخی از سویه‌ها به طور معمول باعث علائم تنفسی یا کاهش تولید تخم می‌شوند.

سویه‌های بسیار بیماری‌زا ممکن است باعث نارسایی گسترده اندام‌ها و مرگ ناگهانی شوند که اغلب با میزان مرگ و میر بالا همراه است. تشخیص آنفولانزای مرغی بر اساس تشخیص ژنوم ویروس یا آنتی‌بادی‌های خاص یا جداسازی ویروس است. داروهای ضد ویروسی برای این بیماری تأیید یا توصیه نمی‌شوند.

پیشگیری با اقدامات ایمنی زیستی باید به بهترین وجه برای مقابله با ویروس انجام شود. واکسن‌های مطابق با نوع آنتی‌ژنی می‌توانند مقاومت در برابر عفونت را تا حد زیادی افزایش دهند، از علائم بالینی جلوگیری کنند و ریزش ویروس را در گله‌های آلوده کاهش دهند.

این مطلب را به بررسی این بیماری شاعیو رایج در بین پرندگان اختصاص دادیم؛ اگر به موضوعات دامپزشکی علاقه‌مند هستید یا در زمینۀ پرورش دام و طیور فعالیت می‌کنید تا پایان با ما همراه باشید!

آنفولانزای مرغی یا آنفولانزای پرندگان حاد

آنفولانزای پرندگان (HPAI) یک بیماری خطرناک است که می‌تواند به‌سرعت باعث تلفات طیور شود. شروع ناگهانی HPAI و میزان مرگ و میر بالا در بین همه طیور (به جز اردک‌ها و غازها) در این مریضی رایج است.

در جوجه‌ها، علائم HPAI یا آنفولانزای مرغی اغلب شامل علائم تنفسی (نفس‌زدن) و گوارشی (اسهال شدید) و به دنبال آن مرگ سریع است. جوجه‌ها ممکن است در اطراف سر، گردن و چشم‌ها دچار ورم شوند. سر و پاها نیز ممکن است تغییر رنگ به بنفش داشته باشند.

سایر گونه‌های طیور، از جمله بوقلمون، ممکن است علائم عصبی زیر را تجربه کنند:

• لرزش
• گردن‌های پیچ‌خورده
• بال‌های فلج شده
• دراز کشیدن و لرزش پاها

HPAI در پرندگان آبزی وحشی و سالن‌های پرورش مرغ و طیور بسیار رایج است. خطر عمومی در مورد این بیماری بسیار کم است و هیچ نگرانی ایمنی غذایی در مورد آن وجود ندارد. پرندگان آلوده هیچگاه وارد بازار نمی‌شوند. خطر عفونت معمولاً فقط برای افرادی است که در تماس مستقیم با پرندگان مبتلا هستند.

این بیماری در دهه 80 شمسی در ایران به یک بیماری ترند تبدیل شده بود و تقریباً به اندازۀ ویروس کرونا در حال حاضر شهرت داشت ولی با گذشت زمان و ارائه راهکارهای درمانی متعدد از میزان ترند بودن آن کاسته شد.

• مطلب مرتبط: نکات مهم در پرورش شترمرغ
• مطلب مرتبط: تجهیزات دامداری سبک

نکات کلیدی در مورد آنفولانزای مرغی

• ویروس‌های آنفلوانزای مرغی به‌صورت فصلی در پرندگان آبزی مهاجر و پرندگان آبزی تحت بالینی مبتلا شناسایی می‌شوند.
• دو نوع بالینی آنفولانزای مرغی در طیور رخ می‌دهد: شکل کم بیماری‌زایی (LPAI)، عفونت‌های تحت بالینی، بیماری‌های تنفسی یا کاهش تولید تخم‌مرغ و یک فرم بسیار بیماری زا (HPAI)، به‌عنوان بیماری سیستمیک شدید با نارسایی ارگان‌های متعدد با میزان مرگ و میر بالا.
• تشخیص با RNA ویروسی یا آنتی‌بادی‌های اختصاصی آنفلوانزای مرغی یا جداسازی ویروس است.
• پیشگیری از طریق حذف راهبردهای امنیت زیستی و واکسیناسیون است. با این حال، واکسیناسیون در بسیاری از کشورها بسیار تنظیم شده و محدود شده است.
• عفونت‌های زئونوز در آنفولانزای مرغی نادر است؛ اما در انسان بدون علائم بالینی یا همراه با ورم ملتحمه، بیماری تنفسی یا نارسایی اندام‌های متعدد و مرگ گزارش شده است.

نشانه‌های بیماری

تشخیص زودهنگام HPAI یا آنفولانزای مرغی کلیدی برای محدودکردن گسترش است. علائم کلی شامل موارد زیر می‌شود:

• اکثر موارد HPAI گزارش کردند که طیور قبل از مرگ غیر قابل توضیح آب کمتری می‌نوشیدند.
• گونه‌های تخمگذار ممکن است علائم افسردگی را نشان دهند، پرهای ژولیده داشته باشند و ساکت‌تر از حد معمول باشند. علائم دیگر ممکن است شامل شانه‌های بنفش یا خشک باشد.
• بوقلمون‌ها ممکن است ساکت و افسرده باشند، بیش از حد معمول دراز بکشند و اطراف چشمشان ورم کند.
• پرندگان آبزی همیشه در اثر HPAI نمی‌میرند یا علائم بیماری از خود نشان نمی‌دهند، اما می‌توانند ویروس را حمل کرده و به سایر پرندگان منتقل کنند.

اقدامات پیشگیرانه در زمان شیوع HPAI

• شما می‌توانید با هوشیاری و استفاده از امنیت زیستی از گله محافظت کنید.
• از جذب پرندگان وحشی به محل سکونت خود اجتناب کنید.
• هر محل تغذیه در فضای باز برای طیور را بپوشانید یا محصور کنید.
• فوراً هرگونه نشت خوراک را تمیز کنید.
• از بازدید از حوضچه‌ها یا نهرها بخصوص با حیوانات خانگی خودداری کنید.
• گودال‌های بزرگ و آب راکد را در نظر بگیرید که ممکن است محل استراحت خوبی برای پرندگان مهاجر باشد و از آنها دوری کنید.
• همیشه مرغ و تخم مرغ را به‌درستی نگهداری کنید و تا دمای داخلی 165 درجه فارنهایت بپزید. پرندگانی را که به نظر بیمار یا به دلایل نامعلوم مرده‌اند نخورید.

این موارد از جمله نکات کلی در مورد آنفولانزای مرغی بودند که هر شخصی که در حوزۀ پرورش دام و طیور فعالیت دارد باید از آنها مطلع باشد. این بیماری با اینکه خطر چندانی برای انسان ندارد؛ ولی در صورت عدم کنترل می‌تواند ضررهای مالی جبران‌ناپذیری به یک سالن پرورش مرغ وارد کند.

• در همین رابطه: سود پرورش مرغ تخمگذار
• در همین رابطه: 0 تا 100 پرورش مرغ گوشتی

سخن پایانی

آنفلانزای مرغی یا آنفولانزای پرندگان یکی از بیماری‌های شایع در بین گونه‌های جانوری پرنده است که بدون شک اسم آن را شنیده‌اید. این بیماری در دهه هشتاد شمسی شیوع گسترده‌ای داشت و به یکی از ترندهای روز آن دوران تبدیل شده بود. به‌نوعی می‌شود گفت این مریضی در آن زمان به اندازۀ ویروس کرونا در حال حاضر شهرت داشت.

امروزه اگرچه با اقدامات درمانی گسترده، این سویه از بیماری آنفولانزا دیگر به اندازۀ سابق خطرناک نیست؛ ولی در صورت عدم رعایت نکات بهداشتی همچنان می‌تواند مشکلات زیادی را برای واحدهای صنعتی فعال در حوزۀ دام و طیور ایجاد کند. به همین جهت در این مطلب نکات مهم در مورد این بیماری را توضیح دادیم.

سامانه جامع دامپزشکی Itvet با هدف سهولت در روند ارتباطات و دسترسی سریع به خدمات کلینیک‌های دامپزشکی، پت‌شاپ‌ها، فروشگاه‌های خوراک دام و طیور و مشاغل مرتبط از سال 1402 شروع به فعالیت بر بستر اینترنت کرده است. با ثبت نام در سایت ما و تکمیل فرم‌های عضویت می‌توانید از خدمات ویژه آی‌تی‌وت بهره‌مند شوید. همچنین برای کسب اطلاعات بیشتر می‌توانید با شماره‌تلفن: 09357871280 در تماس باشید.